بر اساس یک داستان زیبا و معروف چینی‌ ،هفتمین شب از هفتمین ماه هر سال ( ۷ جولای)، در ژاپن ، چین، ویتنام و بعضی‌ کشور‌های دیگر جشنی برگزار می شود. این جشن در ژاپن با مراسم خاص برگزار میشود و تاناباتا نام دارد.
داستان تاناباتا از آنجا آغاز میگردد که دختر سختکوش و بافنده ماهر خدای آسمان بنام اوری هیمه‌-بوشی یا کرکس نشسته (یا همان ستاره Vega ) با پیشنهاد پدر و به پاس قدر دانی از زحمات خود با کرکس پرنده به نام کنگیو بوشی (یا همان ستاره Altair) که مردی سخت کوش و زحمت کش است ازدواج می‌کند.
اما شادی و عشق بازی چنان آن‌ها را مشغول می‌کند که از کار و کوشش باز می‌مانند، به همین دلیل خدای آسمان رودی از ستاره‌ها (راه شیری) یا آمانوگاوا در سراسر آسمان می‌کشد و این دو دلباخته را از هم جدا می‌کند.و از آن پس آن‌ها فقط در عصر هفتم جولای زمانی‌ که این دو ستاره کمترین فاصله را از هم دارند می‌‌توانند یکدیگر را ملاقات کنند، و این به شرطی است که باران نبارد زیرا با بارش, آب رودخانه زیاد میشود و ملاقات آن‌ها هم غیر ممکن و آن‌ها باید یک سال دیگر تا وعده دیدار منتظر بمانند .
تاناباتا سمبل صبر و استقامت تا رسیدن به آرزو هاست.
ژاپنی‌ها در این جشن آرزو‌های خود را روی نوارهای کاغذی و رنگی‌ به نام تانزاکو نوشته و به شاخه‌های بامبو می‌‌آویزند.
تزئینات بامبو‌ها آن قدر مهم است که فروش گاه‌های مخصوص به این کار هم وجود دارد. و گروه‌های مختلفی‌ با هم مسابقه میدهند. البته مردم زیادی هم به تماشا میروند. روز بعد از جشن، بامبو‌ها را با انبوهی از آرزو به امید بر آورده شدن به آب روان می‌سپارند. لازم است بدانیم در ژاپن برای حفظ و آموزش سنت ها،برگزاری این گونه جشن‌ها را از مهد کودک‌ها آغاز می‌‌کنند.